सिवली परित्त
सिवली परित्त सौभाग्य और मंगल के लिए पढ़ा जाता है। इसमें भंते सिवली थेर की अद्भुत पुण्यशक्ति का स्मरण है, जिनकी उपस्थिति मात्र से समृद्धि और शुभता प्रकट होती थी। इसलिए, यह परित्त यात्रा, व्यापार और नई शुरुआत में कल्याणकारी ऊर्जा के लिए संकलित किया जाता है।
📢 सिवली परित्त पाठ
सूत्र पाठ:
नमो तस्स भगवतो अरहतो सम्मासम्बुद्धस्स।
नमो तस्स भगवतो अरहतो सम्मासम्बुद्धस्स।
नमो तस्स भगवतो अरहतो सम्मासम्बुद्धस्स।
पूरेन्ता पारमि सब्बे, सब्बे पच्चेक नायका।
सीवली गुणतेजेन, परित्तं तं भणामहे।
न जालितीति जालितं आयेयु,
आमिसवहं बुद्धस्सामि बुद्धसत्तं।
पदुमुत्तरो नाम जिनो, सब्बधम्मेसु चक्खुमा ।
इतोसत सहस्सम्हि, कप्पे उप्पज्जि नायको ।।
सीवली च महाथेरो सो रहो पच्चयादिनं।
पियो देवमनुस्सानं पियो ब्राम्हण-मुत्तमं।
पियो नाग सुपण्णानं, पीणिन्द्रियं नमामहं।।
नासं सीमोस मो सीसं नान जालिति सञ्जलिं।
सदेव मनुस्स पूजितं सब्ब लाभा उपेन्तु ते ।।
सत्ताहं द्वार मूल्हो हं, महादुक्ख समप्पितो।
माता मे छन्द दानेन, एवमासि सुदुक्खिता।।
केसेसु छिज्जमानेसु अरहत्तमपापुणिं।
देवा नागा मनुस्सा च पच्चयानु पनेन्ति मे।।
पदुमुत्तरं नामञ्च, विपस्सिं च विनायकं।
सम्पूजयिं पमुदितो पच्चयेहि विसेसतो ।।
ततो तेसं विसेसेन, कम्मानं विपुलुत्तमं।
लाभं लभामि सब्बत्थ, वने गामे जले थले ।।
तदा देवो पणीतेहि ममत्थाय महामति।
पच्चयेहि महावीरो, ससंघो लोक नायको ।।
उपट्ठिता मया बुद्धो, गन्त्वा रेवतमद्दस।
ततो जेतवनं गन्त्वा, एतदग्गे ठपेसिं मं।।
रेवतं दस्सनत्थाय, यदायाति विनायको ।
तिंस भिक्खू सहस्सेहि, सह लोकग्ग नायको।।
लाभिनं सीवली अग्गो, मम सिस्सेसु भिक्खवो।
सब्बलोक हितो सत्था, कित्तयी परिसासु मं।।
स्वागतं वत में आसि, बुद्धसेट्ठस्स सन्तिकं ।
तिस्सो विज्जा अनुप्पत्तो, कतं बुद्धस्स सासनं ।।
पटिसम्भिदा चतस्सो च, विमोक्खा’पि च अट्ठिमे।
छलभिञ्ञा सच्छिकता, कतं बुद्धस्स सासनं ।।
बुद्धपुत्तो महाथेरो, सीवली जिनसावको।
उग्गतेजो महावीरो, तेजसा जिन सासनं ।।
रक्खन्तो सीलतेजेन, धनवन्तो यसस्सिनो।
एवं तेजानुभावेन, सदा रक्खन्तु सीवली।।
कप्पट्ठायीती बुद्धस्स, बोधिमूले निसीदयी।
मारसेनप्पमद्दन्तो, सदा रक्खन्तु सीवली।।
दसपारमितंप्पत्तो, पब्बजी जिनसासने।
गोतमं सक्यपुत्तोसि, थेरेन मम सीवली।।
महासावका असीतिंसु, पुण्णथेरो यसस्सिनो।
भवभोगे अग्गलाभीसु, उत्तमङेन सीवली ।।
एवं अचिन्तिया बुद्धा, बुद्ध धम्मा अचिन्तिया।
अचिन्तीयेसु पसन्नानं, विपाको होति अचिन्तियो।।
तेसं सच्चेन सीलेन, खन्ति मेत्त बलेन च।
तेपि त्वं अनुरक्खन्तु, सब्बदुक्ख विनासनं ।।
तेसं सच्चेन सीलेन, खन्ति मेत्त बलेन च।
तेपि त्वं अनुरक्खन्तु, सब्बभय विनासनं ।।
तेसं सच्चेन सीलेन, खन्ति मेत्त बलेन च।
तेपि त्वं अनुरक्खन्तु, सब्बरोग विनासनं ।।
( सूत्र समाप्त )